แมวพันธุ์ไทย
วันอังคารที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2556
วันพุธที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2556
ลักษณะแมวเหบ็บเสนียด
แมวเหน็บเสนียด
เป็นแมวที่พิการมาตั้งแต่กำเนิด โคนหางเป็นสีด่าง เวลานั่งมักเอาหางซ่อนไว้ใต้ก้นเหมือนค่างในป่า มีนิสัยโหดร้าย เที่ยวไล่กัดแมวตัวอื่นอยู่เสมอ ถ้านำมาเลี้ยงจะทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงวงศ์ตระกูล
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวเหน็บเสนียด
เหน็บเสนียดโทษร้าย
|
เริงเข็ญ
| |
ด่างที่ทุยหางเห็น
|
โหดร้าย
|
ทรงรูปพิกลเบญ
|
จาเพศ
| |
แมวดั่งนี้อย่าไว้
|
ถิ่นบ้านเสียศรี
|
ลักษณะแมวกอบเพลิงและแมวปีศาจ
กอบเพลิง
แมวกอบเพลิง เป็นแมวที่ชอบอยู่ตามลำพังตามยุ้งข้าว ตามป่า ไม่ค่อยจะพบคน เวลาพบคนมักกระโดดหนี ชอบทำตัวลึกลับ ให้โทษแก่ผู้ที่นำมาเลี้ยง
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวกอบเพลิง
มักนอนยุ้งอยู่ซุ้ม ขนกาย อยู่นา
เห็นแต่คนเดินชาย วิ่งคล้าย
กอบเพลิงกำหนดหมาย นามบอก ไว้เอย
ทรลักษณชาติค่างร้าย โทษแท้พลันถึง แมวปีศาจ
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวกอบเพลิง
มักนอนยุ้งอยู่ซุ้ม ขนกาย อยู่นา
เห็นแต่คนเดินชาย วิ่งคล้าย
กอบเพลิงกำหนดหมาย นามบอก ไว้เอย
ทรลักษณชาติค่างร้าย โทษแท้พลันถึง
โบราณถือว่าสัตว์เลี้ยงเพศเมีย ถ้าคลอดลูกออกมาแล้วกินลูกตัวเอง ไม่ว่าสุนัขหรือแมวห้ามเลี้ยงเด็ดขาด แมวชนิดนี้มีรูปร่างเหมือนผีร้าย ตัวผอม หนังเหี่ยวยาน หางขอดนันย์ตาสีแดงเลือด ชอบหลบตามที่มืด กลางวันเซื่องซึม กลางคืนกลับว่องไวปานผีร้าย
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวปีศาจ
ปิศาจจำพวกนี้
|
อาจินต โทษนา
| |
เกิดลูกออกกิน
|
ไป่เว้น
|
หางขดดั่งงูดิน
|
ยอบขนด
| |
ขนสยากรายเส้น
|
ซูบเนื้อยานหนัง
|
ลักษณะแมวพรรณพยัคฆ์และแมวหิณโทษ
พรรณพยัคฆ์
แมวพรรณพยัคฆ์ หรือ แมวลายเสือ มีลักษณะคล้ายเสือ มีขนสีมะกอกเขียว หรือมะกอกแดง หยาบกระด้าง นันย์ตาสีแดงดั่งสีเลือด เสียงร้องโหยหวนเหมือนเสียงผีโป่งร้องตามป่าเขา ชอบหลบซ่อนตามที่มืดในเวลากลางวัน ไม่ควรนำมาเลี้ยง เพราะจะทำให้เกิดความเดือดร้อน
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวพรรณพยัคฆ์
มีพรรณพยัฆเพศพื้น ลายเสือ
ขนดั่งชุบครำเกลือ แกลบกล้อง
สีตาโสตรแสงเจือ เจิมเปือก ตาแฮ
เสียงดั่งผีโป่งร้อง เรียกแคว้นพงไสล
หิณโทษ
แมวหิณโทษ แมวเพศเมียอีกชนิดที่ไม่ควรเลี้ยง แม้ว่าจะมีลักษณะดี ขนสวยงาม เข้ากับเจ้าของได้ดี แต่มีข้อเสียคือ ยามตั้งท้องครั้งใด ลูกแมวมักจะตายในท้องเสมอ ใครเลี้ยงไว้จะนำภัยพิบัติมาสู่บ้าน
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวหิณโทษ
หิณโทษโหจชาติเชื้อ ลักษณา
เกิดลูกตายออกมา แต่ท้อง
สันดานเพศกายปรา กฎโทษ อยู่แฮ
ไภยพิบัติพาลต้อง สิ่งร้ายมาสถาน
ลักษณะแมวจตุบทและแมวแซมเสวตร
จตุบท
แมวจตุบท เป็นแมวสีดำ นอกจากปลายเท้าขึ้นมาจนถึงข้อพับทั้งสี่ข้างเป็นสีขาว นัยน์ตาเป็นสีเหลืองคล้ายดอกโสน ตำราว่าแมวชนิดนี้คนธรรมดาไม่ควรเลี้ยง ควรเลี้ยงเฉพาะราชนิกูล หรือเชื้อพระวงศ์เท่านั้น
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวจตุบท
จตุบทหมดเฟศน้อม นามแสดง ไว้นา
โลมสกลกายแสง หมึกล้าย
สี่บาทพิศเล่ห์แลง ลายเสวตร
ตาเลื่อมศรีเหลืองคล้าย ดอกแย้มนาโสรนแซมเสวตร
แมวแซมเสวตร (แปลว่า แซมสีขาว) เป็นแมวชนิด นี้มีขนสีดำ แซมด้วยสีขาวไปทั้งตัว แต่ขนบางและค่อนข้างสั้น รูปร่างบางเพรียว ตามีสีเขียวเหมือนแสงหิ่งห้อย เดิมทีเคยเชื่อว่าสูญพันธุ์ไปแล้ว แต่เมื่อไม่กี่ปีมานี้ได้พบอีกครั้ง [1]
บทกวีที่เกี่ยวกับแมวแซมเสวตร
ขนดำแซมเสวตรสิ้น สรรพภางค์
ขนคู่โลมกายบาง แบบน้อย
ทรงระเบียบสำอาง เรียวรุนห์ งามนา
ตาดั่งแสงหิ่งห้อย เปรียบน้ำทองทา
ลักษณะแมวนิลจักรและแมวมุสิลา
นิลจักร
นิลจักร เป็นแมวสีดำอีกชนิดหนึ่ง บริเวณลำคอมีขนขาวเป็นวง เหมือนมีจักรหรือพวงมาลัยคล้องคอ ใครเลี้ยงไว้ จะมากด้วยทรัพย์สินเงินทอง
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวนิลจักร
นิลจักรบอกชื่อช้อย ลักษณา
กายดุจกลปีกกา เทียบแท้
เสวตรจอบรัดกรรฐา โดยที่
เนาประเทศได้แม้ ดั่งนี้ควรถนอม
มุลิลา
แมวมุลิลา แมวมุลิลานี้ เป็นแมวขนสีดำ ขนเรียบเป็นมัน แต่บริเวณสองหูเป็นสีขาว นัยน์ตาสีเหลืองราวกลีบดอกเบญจมาศ แมวชนิดนี้ ตำราว่าให้เลี้ยงได้เฉพาะพระสงฆ์ ไม่ควรเลี้ยงตามบ้าน
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวมุลิลา
มุลิลาปรากฏแจ้ง นามสมาน
ใบโสตสองเสวตรปาน ปักล้วน
ศรีตาผกาบาน เบญจมาศ เหลืองนา
หางสุดโลมดำถ้วน บาทพื้นกายเศียร
ลักษณะแมวกระจอก
กระจอก ((((((((( พันธุ์แมว)
แมวกระจอก แมวดำลักษณะคล้ายแมวโสงหเสพยแต่ลำตัวอ้วนกลมน่ารักกว่า ขนดำเป็นมัน มีสีขาวที่รอบปากเท่านั้นส่วนอื่นๆคล้ายกัน นัยน์ตาสีเหลือง ใครเลี้ยงไว้จะได้ทรัพย์สินเงินทอง เป็นไพร่จะได้กลายเป็นนาย
ลักษณะที่เป็นข้อเด่น
* ลักษณะสีขน : ขนสั้น สีดำ มีขนสีขาว รอบจมูก
* ลักษณะของส่วนหัว : รูปหัวกลมไม่ใหญ่มาก หูใหญ่ ตั้งสูงเด่นบนส่วนหัว
* ลักษณะของนัยน์ตา : นัยน์ตาสีดอกบวบแรกแย้ม (สีเหลืองอมเขียว)
* ลักษณะของหาง : หางยาว ปลายแหลมชี้ตรง โคนหางใหญ่และค่อยๆ เล็กเรียวกลมไปจนสุดปลายหาง ขายาวเรียวได้สัดส่วนกับลำตัว
บทกวีที่เกี่ยวข้องกับแมวกระจอก
มีนามกระจอกนั้น ตัวกลม งามนา
กายดำศรีสรรพสม สอดพ้น
ขนขาวเฉกเมฆลม ลอยรอบ ปากแฮ
ตาประสมศรีชื้น เปรียบน้ำรงผสาน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)